Ruiters-AVERBODE-GERHAGEN TESSENDERLO
OUDE RECEPTEN
Wafels en pannenkoeken
Klik op de foto
EINDWERK FOTOGRAFIE 2015
GEKOZEN ONDERWERP MIST.
PHOTOGRAPHY KATHY CARREMANS
Photography by
Kathy Carremans
Elke foto, ontwerp en show op deze site zijn eigendom van
Jeannine Verdickt
en
Kathy Carremans.
Geen enkele weergave mag men copiëren of downloaden voor commerciële doeleinden zonder schriftelijke toestemming van de eigenaar.
Dit is geen commerciële website.
Each picture, design and show on this site is property of
Jeannine Verdickt
and
Kathy Carremans.
It's forbidden to copy or download any show or picture for commercial purposes without written permission of the owner.
J&K PHOTODIMENSION
Lotgevallen van de Kanusberg
Schoonhees
Geschreven door Alfons Beckers
Grootmoeder
Regina (Zien)Theys verteld.
Wie was Sas, wie was Theys?
Arm, zeer arm was Sas, hij zegde dat zonder ambras,
Hij die manden vlocht en bezems bond.
Hij had huis nog haard, zat beschut in een spellenhut,
Verlaten in het goor, waar elk mens zijn weg verloor.
Theys, de boer met goud met geld en goed,
koopman of slager, stam die aan centen kwam,
het geslacht had macht, maar verstak sier en pracht.
Allen gezeten op een boerenhof of kasteel met lof.
Zien Theys van rijke klas.....maar???
Waar vader arm geworden was...
kreeg kennis met Feel Sas, van arme klas,
Maar werden eerlijk en in trouw, man en vrouw.
Waarom een hinder trouwen met een bezembinder?
Want mijd liefde onder druk, het brengt geen geluk.
Maar Zien en Feel dat was geheel!!!
Werken nederig en geborgen, voor de kinderen zorgen,
Zij waren steeds hulpvaardig, bereid zonder ruzie of lawijt,
nooit zagen of klagen, maar tegenslagen met liefde dragen!
Nazaten...van de familie Theys en Sas, vind het kras,
dat uw grootvader ooit bezembinder was,
Want hij... een voorbeeld voor de ganse stam,
Die ganse stam, die na Rozien en felix kwam!
De woorden die ik ooit vond, in grootmoeders mond,
Ge hoeft uw ogen niet neer te slaan voor wat ge hebt gedaan.
Eerlijkheid in't leven, dat zal rust en vrede geven,
onthoud mijn kind, en dat is mij bijgebleven,
het eeuwig beeld...dat geheel één woord "Rozien en Feel!!!
Alfons Beckers
Staf van Reth.
Stef van Reth was de boer uit de Hamse hoeve in Olmen. Hij had een dochter die 4 jaar jonger was dan de knecht Stavus Theys. De Hamse hoeve was zeer welhebbend volk, daarom kon de dochter ook niet met de eerste de beste trouwen. Toch kreeg Stavus de knecht haar achting en toen na onderzoek bleek dat die Stavus rijk genoeg was kwam er een verkering.
In het jaar 1856 is boer van Reth met de koets weggereden s'morgens bij de eerste klaarte. Zijn dochter zou gaan trouwen en hoe ging dat zonder dat zij een boerenhof had, haar gelijke. Stavus was toen 28, zijn verloofde 24. Zij zouden als eigenaar vertrekken naar de hoeve " De Zandhoeve" in Tessenderlo aan de schans. Schuin over de Kanusberg en de oude school. De plaats waar misschien ooit een dorp kwam met een kerk en toren?
Het ros begon te zweten, boer van Reth hield halt ergens in de bossen van de Ulfheide, we zeggen 1856.
met een berkentak verjoeg hij de bijtende insecten die het paard deden stampen en proesten. Hij gaf hem zijn haver in een wissen mandje dat achter aan de koets bengelde. Voelde even of de riem achter de oren van het paard niet te strak waren, hing de steunen uit dat het paard even kon uitblazen zonder vracht in de rug.
Hij overzag de streek, hij de machtige boer van de Hamse hoeve. Zijn dochter zou trouwen met een enige rijke boerenzoon. Hij zou ze uithuwelijken op een hofstee hun gelijke! Vandaag werd het verkocht (of verhuurd?) ergens aan de rand van het dorp Tessenderlo. Hij en hij alleen had dit reeds afgekeken en hij alleen, de koppige boer, besliste hier. Als hij het goed voor had zou deze aarden weg te volgen zijn. Hij keek even op zijn Rosskoff die aan een dubbele ketting aan zijn giletzakje bengelde. Precies 11 uur. Hij stapte in zijn rijtuig en nam een dubbele flip (peer) en verorberde die terwijl hij nog eens goed de streek overzag, dronk aan een fles enkele slokken dubbelen Diester.
Dacht dan even diep na, hoe was de naam van het café ook weer? "Den Anker" en de boerderij was gelegen schuin omhoog naar de middagzon aan het Bisschoppenhof, over de vlakte met de naam "Het Zand".
En ju vos, bij de gaffel in de weg was het den Eikelenberg (waar nu appartementsgebouwen staan tegenover de kerk in Hulst-2016) en dan rechtdoor, links was naar Paal, daar nog ongeveer 2 km. Links zag hij reeds die begroeide heuvel. Dat was de Konijnenberg op het pad van Helleputte. bijna was hij er want hij zag reeds de zandvlakte. Ja en hier het Bisschoppenhof? Daar de boerderij "Het Zand". Zij stond in een u gebouwd. De rug van de schuur naar het oosten. De voorkant van de woning op de zon, de schaapskooi met de rug naar het
westen. Nu voelde hij naar de kist in zijn rijtuig, want daar zat zijn gouden geld!
Het sloeg 3 uur op de St.Martinuskerk van Tessenderlo toen den notaris voor de derde maal met zijn hamer sloeg en met een sierlijke plechtigheid zegde:" het goed is verkocht aan de heer links van de schouw (of bezegelde hij een huurcontract van langen duur? Dat heb ik nooit geweten)
Ik weet wel dat mijn vader één van de dikste boeren was uit de streek en de boer van 't zand was, voor de rest wist men als kind niet veel!!!
Maar ik weet nog goed al was het gisteren, dat, die van ons volk,( zo noemde ze haar grootouders) den eerste zondag van mei met de koets naar Scherpenheuvel reden en thuis afspanden.
Den ijzeren weg lag toen nog niet. Ik weet nog dat vader zegde als die gemeten is in 1870. " ik had liever dat ze die ijzeren weg over ons huis meten dan ginder ver, want als die vuurduvel hier enkele maal per dag langs komt, is het hier gedaan met boeren".
Een dubbele Diester van de boer van de Hamse hoeve, maar niemand kende hem. Stavus ging met de notaris in de grote kamer naast de gelagzaal. Hij betaalde de notaris de laatste frank in gouden geld. De notaris schudde hem de hand en verklaarde dat het prachtig zaken doen was met zulke mensen. De boer van de Hamse hoeve, eigenaar (of huurder?) van één der zeven boerderijen rond de schans.
Regina Theys
Foto Jeannine Verdickt
Hij was Staf, kortaf,
Hij kocht het zand in 't Kempenland,
Zonder gestoef, zonder geblaf...
Hij betaalde contant in de hand,
Honderd vijftig jaren gingen heen.
De koppige boer met de gouden dukaten.
Kwam, ging heen, maar besliste alleen!
Kocht die hofstee om na te laten.
Die streek met zijn verleden.
Uw kleinkind vertelde mij
van schapen hoeden op de rosse hei.
Rozien die sprak van 't zand,
Als van het beloofde land...
Maar 't ging onbemand uit de hand.
Maar sterkte in geloof, god en gebod,
Vond zij het niet erg maar een lot.
Kochten op 't einde van hun leven de Kanusberg.
't Is onze prijs, 't was een paradijs.
God zal ons lonen om het even,
Wij zijn leven, gewoon mens gebleven,
Verwacht ons weerzien na dit leven.
Een stam verheven in 't beloofde land.
Laat de Kanusberg en zijn verleden,
de Zandhoeve nu 150 jaar geleden
Ontmoet de grote stam die na Kanus kwam!!!
Alfons Beckers
Deze rijke stam van de Hamse hoeve uit Olmen is vandaag uit de omgeving verdwenen. Nog enkele nazaten van de familie Felix Sas en Regina Theys wonen nog wel in de omgeving.
Het zijn geen naamdragers, geen beenhouwers of kooplieden. Bij al dat deze beroepen nog voorkomen bij de afstammelingen en de generatie. De clan Schoonhees, het gehucht, zegge 1850. Geen fabriek, geen spoorweg. 't Was een gehucht verstoken in het woud. Er stonden een zevental boerderijen, een schans en zijn bijhorende Schanse Goren.
Verder enkele scheefgezakte hutten van bosarbeiders, bezembinders en mandenvlechters die in de wintertijd op de boeren dienden af te komen en als koepegger en vlegeldorser aan de kost moesten komen voor hun talrijk gezin.
Zij bevolkten de bossen, konden lezen nog schrijven, maar toch waren velen bekwame mensen, waarvan veel weg hun naam of bijnaam voortkwam. Deze mensen kenden de bijnaam van hun buren maar veelal niet de echte naam.
Alfons Beckers