Hoofdstuk IV (vervolg)

100 jaar geleden  in Hulst.

                   Periode 1943 – 1951. Pastoor J.Hendrikx

1944.

 

Het jaar ’44,  het bevrijdingsjaar zette met een zachte winter in, gelukkig want de nood steeg met de dag.

 

           Met de Vasten werd een Mis- actie ingezet, opdat ieder gezin zou vertegenwoordigd zijn in de dagelijkse H.Mis, de actie was zeer goed gelukt.

 

Half Vasten kwam de Duitsche bezetting,  de scholen en de zaal werden ingenomen en de kinderen werden op straat gezet,  evenals de E.Zusters. Gelukkiglijk bleven ze slechts een drietal weken hier, om met Palmzondag te vertrekken, om nooit meer terug te keeren.

 

In de Goede Week werden de officies met bizonderen luister gevierd; al de officies gebeurden met drie priesters: een nieuwigheid voor de parochie, die veel volk lokte.

 

     Doch met Paschen kwamen over ’t land de eerste voorteekenen der bevrijding: de bombardementen.

 

In den nacht van 11-12 Mei had er een vreeselijk bombardement plaats te Beverloo, waarvan Hulst ook een nastootje kreeg aan ’t kanaal, waar een 15-tal huizen beschadigd werden, door een aantal bommen die daar vielen. Gelukkig vielen er geen persoonlijke slachtoffers te betreuren. Daags voor Pinksteren (28 Mei) had ’t bombardement plaats van Burg-Leopold en op Pinksterdag, voor de hoogmis werd de spoorbrug van Quaedmechelen gebombardeerd, waarbij twee dooden te betreuren vielen.

 

  Het godsdienstig leven ging door, zo goed en zo kwaad als het kon, een driezondagse tridium tot hernieuwing van de doopgelofte werd gepredikt door E.H.Kruisheer Ceyssens. Deze eindigde op Pinksterdag.

       Ook de noveen tot voorbereiding van het feest van het H. Hart, had zeer veel bijval.

 

         Einde Augustus, sinds 6 Juni waren de geallieerden geland, waren de teekenen van den Duitschen aftocht merkbaar. Op 1, 2, 3, 4 September trokken de Duitschers in alle richtingen en met alle mogelijke vervoermiddelen voorbij. Op 4 September, Maandag, kwamen de Engelschen de laatste treinen mitrailleeren in Genenbosch en ’s nachts trokken de laatste Pruisen kalmpjes voorbij. De dag van Dinsdag 5 September, ging kalmpjes voorbij: de Duitschers aan de overzijden van ’t kanaal lieten de bruggen springen, na dit werd de dag doorgebracht in angstige spanning en blijde verwachting.

 

          Woensdag 6 September, de bidweek ter eere van O.L.Vrouw was nog niet ten einde, deden de Engelschen hun intrede in ’t dorp  onder uitbundig gejuich van de bevolking. De bevrijders waren er!

 

           Doch enkele bange dagen stonden ons te wachten: de Duitschers begonnen te vuren van over ’t Albertkanaal en vernielden of beschadigden enkele huizen aan ’t kanaal. Na 8 dagen waren deze verdreven en was de bevrijding compleet. Reeds de 6 September werd een onderwijzer gevangen genomen wegens zijn onvaderlandsche houding tijdens den oorlog.

 

           Sindsdien bleef ’t dorp niet zonder Engelsche bezetting: de zaal, de jongensschool en de bewaarschool werden ingenomen.De meisjesschool echter niet ; zoodat men met ’t halfdagstelsel ,aan jongens en meisjes toch wat onderricht kon geven.

 

          Een Engelsch( Iers) soldaat,Cornelius (Neil) Connor , verloor door een ongeluk ’t leven. Wijl hij katholiek was, werd voor hem een plechtige dienst gecelebreerd onder grooten toeloop van volk.Noot: Hij was geboren, in Ierland, op 15-01-1924, zoon van Eduard en N.N. Gestorven op 18-10-1944.

 

          Sinds bleef de toestand langzaam verbeteren, jammer dat de vliegende bommen een schaduwvlek en een nachtmerrie bleven voor de bevolking, die anders de verschrikkingen van den oorlog spoedig zou vergeten zijn.

 

 

          In de loop van de maand augustus werden 100 nieuwe kerkstoelen geplaatst, alsook twee prachtige eiken bidstoelen op het koor, milde gift van de heer Eugeen Beyens. Ook kwamen twee nieuwe zwarte koorkappen toe, van de firma Grossé uit Brugge, betaalt met de opbrengst van de schaal voor kerk meubels. Tegen Kerstmis werden een mooie witte koorkap en een paars misgewaad bezorgd door het werk van de Arme Kerken van Luik.

 

Door pastoor Hendrikx werd gevraagd, aan de Orde van de Minderbroeders te Mechelen,  om een lekenvereniging op te richten, in onze parochie. Hier volgt hun antwoord:

 

Broeder Dionysius van Ruytegem

van de Orde der Minderbroeders

van de Belgische provincie St. Jozef,

Provinciaal.

 

Aan de Eerwaarde Heer Jozef Hendrikx,

Eeuwig heil in de Heer.

 

 

 

Daar U, eerwaarde Heer, aan ons gevraagd hebt om een lekenvereniging van de IIIe orde van onze Heilige Vader Franciscus, in de kerk van de Onbevlekte Ontvangenis te Hulst op te richten, gaan we graag in op deze vrome en heilige wens, volgens de mogelijkheden die de pausen aan onze orde hebben verleend.

 

We richten daarom, bij kracht van deze brief, de genoemde vereniging, met alle rechten en voorrechten die er daaraan verbonden zijn, op en verklaren tegelijkertijd genoemde kerk tot zetel van de vereniging.

 

Gegeven te Mechelen, in het klosster van de Minderbroeders, onder ons Chirograaf en Ambtzegel, op 23 augustus 1944.

 

 

Toestemming van                                                                 Br.Dionysius  VanRuytegem

De plaatselijke bisschop                                                                     vanuit de opdracht van zijn:

 

G.Simenon Vic. Gen.                                                                        Vaderschap Eerw.Adm.

 

Vanuit Spec. Mandaat                                                             Br.Octavianus Sagaert ofm

 

                                                                                       Commisaris Provinciaal.

 

 

          N.B. Er werden twee diploma’s uitgereikt en de reglementen door de bond van het H.Hart aan de parochie en Pastoor Hendrikx op 31 augustus 1944.   

 

          N.B. Er werden twee diploma’s uitgereikt en de reglementen door de bond van het H.Hart aan de parochie en Pastoor Hendrikx op 31 augustus 1944.   

 

Hier volgt de tekst van het diploma:

 

                     APOSTOLAAT DES GEBEDS

 

GEBEDENBOND IN VEREENIGING MET JEZUS’ ALLERHEILIGSTE HART. *BOND VAN HET H. HART * DIPLOMA VAN AANSLUITING.

Parochie Onze Lieve vrouw Onbevlekt Ontvangen. Hulst.

Werd tot een nieuw centrum van het Apostolaat des Gebeds opgericht den 29 Januari 1932. (Duplicaat afgeleverd den 31 Augustus 1944.)

In opdracht van den Afgevaardigden Algemeenen Bestuurder, De diocesane Bestuurder, M. Ballings. S.J.

NOTA.-1° De statuten van het Apostolaat des gebeds werdern goedgekeurd door de H. Congregatie der Bisschoppen en Regulieren den 11 Julie 1896 (A. S. S. t. 39, bl. 750; zie Beringer, t. II, n. 231).

            -2° De onderscheiden lokale groepen van het Apostolaat des Gebeds zijn geen zelfstandigen vereenigingen, maar vormen samen een enkel, over heel de kerk verspreid godvruchtig Genootschap. Derhalve zijn de lokale groepen niets anders dan centra voor het aannemen van nieuwe leden, voor het uitdeelen van de maandbriefjes, voor het aanwakkeren van den ijver, enz. Zij moeten dan ook niet aangesloten worden bij de Unio Primaria, noch vallen zij onder canon 711, § 1, dat verbiedt op een en dezelfde plaats meerdere vrome vereenigingen op te richten of goed te keuren.

 

                               Het aantal communies steeg dit jaar tot 55.000 hosties.

 

        Reeds na zijn aankomst, in 1943, heeft E.H. Pastoor een vrije volksbibliotheek opgericht met behulp van het hoofdbestuur van het Davidsfonds, die de eerste boeken bezorgde, omdat de E.Pastoor 17 jaar voorzitter was geweest van het Davidsfonds in Mechelen- aan- de- Maas. Ook werd, in 1943, onmiddellijk overgegaan tot de stichting van de jeugdbewegingen K.A.J.en V.K.A.J.